Właściwe sadzenie winorośli ma ogromny wpływ na późniejszy rozwój krzewów, ich zdrowotność i plonowanie. Kluczowe jest dobranie odpowiedniego terminu, prawidłowe przygotowanie gleby, wybór właściwego materiału sadzeniowego oraz sama technika sadzenia.
Poniżej przedstawiono najważniejsze zasady.
3.1. Termin sadzenia
Do dyspozycji mamy trzy okresy: jesień, wczesną wiosnę oraz późną wiosnę. Każdy z nich ma swoje cechy, które warto znać, aby świadomie dobrać moment prac do warunków działki i własnych możliwości.
Sadzenie jesienne (po opadnięciu liści)
Zalety:
- Gleba jest jeszcze ciepła, co sprzyja szybkiemu wytworzeniu nowych korzeni przed zimą.
- Roślina zdąży się zaadaptować, dzięki czemu rusza wiosną energiczniej.
- Naturalne obniżenie zawartości wody w krzewie ułatwia przeżycie zimy i nie wymaga podlewania po posadzeniu.
- Sadzonki gołokorzeniowe są dostępne właśnie jesienią — to ułatwia wybór i zakup.
Wady:
- Sadzonka musi przetrwać pierwszą zimę — przy sadzeniu jesiennym wymagane jest wykonanie kopczyka ochronnego (20–30 cm).
- W rejonach o bardzo niskich temperaturach młode rośliny są narażone na uszkodzenia mrozowe.
Sadzenie wczesnowiosenne (od rozmarznięcia gleby do ruszenia wegetacji)
Zalety:
- Brak ryzyka zimowego uszkodzenia świeżo posadzonych krzewów.
- Łatwiejsze kopanie w strukturze gleby po zimie (szczególnie na cięższych glebach).
- Możliwość sadzenia zarówno gołokorzeniowych, jak i doniczkowych.
Wady:
- Gorsze warunki wilgotnościowe — częściej trzeba podlewać.
- Krzew startuje później i zwykle rośnie słabiej w pierwszym roku niż posadzony jesienią.
- Gdy termin się opóźni i sadzimy „na zielono”, dochodzi stres związany z uszkodzeniem młodych pędów.
Sadzenie późnowiosenne (maj – początek czerwca)
Zalety:
- Ciepła gleba przyspiesza wzrost korzeni.
- Prace ziemne wykonuje się łatwo, gleba jest w optymalnej wilgotności.
- Brak ryzyka mrozowego.
Wady:
- Ryzyko przesuszenia sadzonki — wymaga regularnego podlewania.
- Krótszy okres adaptacji przed zimą, co może ograniczać rozwój na słabszych glebach.
3.2. Rodzaj sadzonek i ich przygotowanie
Sadzonki gołokorzeniowe
Zalety:
- Mocny system korzeniowy, łatwo ocenić jakość.
- Naturalny sposób produkcji.
- Szybko adaptują się do gleby.
- Najlepszy stosunek jakości do ceny.
Sadzonki doniczkowe
Zalety:
- Można sadzić w późniejszym okresie, również latem.
- Często częściowo ulistnione, widać wigorię rośliny.
Wady:
- Często mają skręcony lub skarłowaciały system korzeniowy, który później ogranicza rozwój.
- Rosną w jałowym torfie — po posadzeniu przechodzą wyraźny okres stagnacji.
- Zwykle droższe od gołokorzeniowych.
- Wymagają większej wiedzy, żeby ocenić jakość przed zakupem.
- Można nieświadomie kupić sadzonki bardzo młode z niedostatecznie rozwiniętym systemem korzeniowym.
Sadzonki nieszczepione (na własnych korzeniach)
Zalety:
- Brak miejsca szczepienia = brak problemów ze zrostem.
- Stabilny wzrost, naturalny pokrój odmiany.
- Niższa cena.
Sadzonki szczepione
Zalety:
- Przydatne na glebach słabych lub piaszczystych.
- Nadają się do systemów produkcyjnych wymagających silnego wzrostu.
Wady:
- Wyższa cena.
- Ryzyko słabego zrostu i problemów z przewodzeniem wody.
- Dwie różne tkanki = większa podatność na mrozy w okolicy miejsca szczepienia.
- Możliwość zaburzeń równowagi wzrostu przy niedopasowanej podkładce.
3.3. Przygotowanie gleby i technika sadzenia
- Wiosną moczymy korzenie, aby pobudzić je do wzrostu.
- Jesienią nie moczymy korzeni — naturalny spadek wody w roślinie sprzyja zimowaniu.
- Sadzonki z pojemników — nie moczymy bryły korzeniowej; sadzimy tak, aby pozostała nienaruszona.
- Dołek: 50×50×50 cm.
- Podlewanie: przy sadzeniu wiosną lub latem lejemy wodę do dołka; jesienią nie podlewamy.
- Dno dołka zaprawiamy przerobionym obornikiem lub kompostem, przesypując je warstwą żyznej ziemi ok. 10 cm.
- Na tak przygotowane dno ustawiamy sadzonkę tak, aby korzenie były na głębokości ok. 25 cm.
- Sadzonki na podkładkach: miejsce zrostu ok. 5 cm nad poziomem ziemi. W przypadku sadzonek na własnych korzeniach tego problemu nie ma.
- Sadzonkę na własnych korzeniach zasypujemy żyzną ziemią pod górny przyrost łozy.
- Jesienne sadzenie: obsypujemy sadzonki w całości kopczykiem z luźnej ziemi na okres zimy; odkrywamy tuż przed rozpoczęciem wegetacji.
3.4. Odstępy i pielęgnacja po sadzeniu
- Typowe odstępy: 1–1,2 m między krzewami, 2,5–3 m między rzędami.
- Silnie rosnące odmiany — odstęp do 1,5 m.
- Mniejsze rozstawy dopuszczalne przy małych pergolach, ale utrudniają pielęgnację.
- Po posadzeniu: utrzymywać ziemię wilgotną (oprócz jesieni), usuwać chwasty, przywiązać młody pęd do podpory, pozostawić najsilniejszy pęd, drugi usunąć.


Brak komentarzy:
Prześlij komentarz